Mając na celu zniwelowanie wad obecnych testów niewydolności serca, grupa naukowców z Heidelberg University Hospital opracowała panel diagnostyczny zapewniający pełniejszą reprezentację funkcjonowania serca przez pomiar wielu cząsteczek biologicznych. Badania zostały opublikowane w Cardiovascular Disease of Clinical Chemistry, czasopiśmie AACC.
Niemieccy badacze zaczęli identyfikować grupę 92 metabolitów, czyli produktów ubocznych metabolizmu organizmu, które zmieniały się istotnie u pacjentów z niewydolnością serca w porównaniu do osób zdrowych. Do sercowego panelu lipidów (cardiac lipid panel, CLP) wybrali trzy z metabolitów, które należą do klas lipidów co sfingomielina, triglicerydy i fosfatydylocholina.
W drugim potwierdzającym badaniu naukowcy testowali możliwości CLP w połączeniu z pomiarami NT-proBNP do diagnozowania niewydolności serca u 649 osób, którzy albo miały niewydolność serca bezobjawową, albo mieli choroby płuc (które mogą być często mylone z niewydolnością serca). CLP wraz z NT-proBNP diagnozowały niewydolność serca ze znacznie większą pewnością niż sam NT-proBNP, nawet we wczesnym i bezobjawowym stadium, wykazując wysoką specyficzność (97,6%), a samo NT-proBNP osiągnęło specyficzność rzędu 88,1%.
"Niski odsetek wyników fałszywie dodatnich jest szczególnie ważny w warunkach ambulatoryjnych i może zapobiec niepotrzebnej dalszej diagnostyce i leczeniu, co z kolei pozwoli na oszczędność środków i uniknięcie potencjalnych skutków ubocznych. Bardziej dokładna diagnoza pacjentów z wczesnym i średnim stadium niewydolności serca i łagodną lub bezobjawową dysfunkcją skurczową dzięki nowemu panelowi w porównaniu z samym NT-proBNP może przyspieszyć wdrożenie odpowiednich farmakologicznych lub behawioralnych zabiegów dla zmniejszenia śmiertelności i zachorowalności u tych pacjentów."
Niewydolność serca może przejść w zastoinową niewydolność serca, która występuje, gdy płyn gromadzi się w kończynach, płucach i/lub innych narządach jako pośredni wpływ możliwości osłabionego serca do pompowania krwi. Zatory układowe są głównym wyznacznikiem dysfunkcji narządu i prognozą zgonu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Obecnie nie ma wiarygodnych testów, który może diagnozować zatorowość w jej wstępnej fazie objawowej, która jest potrzebna lekarzom do rozpoczęcia lub dostosowania terapii zatorowości przed pogorszeniem stanu pacjentów.
W omawianym artykule wykazano, że test dla rozpuszczalnego białka CD146 (sCD146) może potencjalnie pomóc we wczesnym wykrywaniu zatorów. Jednym z pierwszych objawów zatorowości jest subkliniczne zwiększenie ciśnienia żylnego. W celu wykazania, że sCD146 jest uwalniany w odpowiedzi na ten stan, naukowcy ścisnęli dominujące ramię u 44 stabilnych pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i mierzyli poziom sCD146 w obu ramionach w momencie początkowym i po upływie 90 minut. W uciskanym ramieniu poziom sCD146 znacząco wzrósł o 60ug/L w porównaniu z niewielkim wzrostem o 16ug/L w grupie kontrolnej. Jeśli te wyniki zostaną zatwierdzone w większych badaniach, sCD146 może służyć jako marker zwiększonego ciśnienia żylnego, który sygnalizuje wystąpienie zatorowości.
Więcej: sciencedaily.com